The Philippines, undiscovered paradise.

Het tientje heeft een flinke reis afgelegd, hij heeft zelf de Transsiberia-expres 2 keer toegevoegd aan zijn reisportfolio in 2010. Op het moment zit het tientjes op de Filipijnen en heeft heerlijk kerst gevierd op Boracay.

Het eerste gedeelte van de reis beschrijf ik niet want Nadja heeft deze reis laatst al toegevoegd.

Na het inruilen van de winterkleding hebben we onze ontdekkingsreis voortgezet in Manila. De hoofdstad van de Filippijnen. Dit was voor ons een tussenstop omdat wij al gewaarschuwd waren door andere reizigers. Het werd bevestigd, de stad wordt inderdaad in haar greep gehouden door straatkinderen en meisjes van de nacht.

Nieuwe ronde, nieuwe kansen en nieuwe prijzen op naar Cebu. Hier hebben we de gebruikelijke hoogtepunten meegenomen en vanaf hier doorgegaan naar MaolBaol. Tijd voor een pauze, na een maand gehaast reizen. De omschakeling van ijskoud naar tropisch warm was de juiste combi. Na 5 dagen bakken, braden, zwemmen, strandbarbecues & feestjes waren we weer uitgerust. Chris is tijdens deze dagen opzoek gegaan naar Nemo maar heeft enkel zijn PADI gevonden op 1 van de mooiste duiklocaties ter wereld.

Van Cebu de ferry gepakt naar Bohol. Na het inlezen onze grote zorg, de veerboten hier. Jaarlijks wordt de bodem van de oceaan verrijkt met tonnen staal, wat te danken is aan achterstallig onderhoud. Het viel ons alles mee, het beste medicijn; geen drankjes nuttigen de avond ervoor. In Bohol een motor gehuurd, de backpack achterop geknoopt en ‘go with the flo’. Dit heeft ons bij een verlaten waterval gebracht, waar we van 10 meter ons in het water lieten storten. Verder hebben we tijdens deze motor trip een stop gemaakt waar we ons aan een bungyjump hebben gewaagd. Bij aankomst waren we beide van plan niks te doen. Na een paar biertjes vond Chris het toch een goed idee om zich aan de jump te wagen, wie ben ik dan om daar niet in mee te gaan . Het was een swing een ravijn in van ongeveer 200 meter diepte, te spannend. We zijn niet snel bang of angstig, maar als je naar beneden kijkt en je ziet 200 meter onder je een rivierbedding waar je op terecht zou komen als het elastiek breekt dan doe je toch snel een schietgebedje. Na beide gesprongen te zijn waren we blij weer met beide voeten op de grond te staan, dit sprongetje zal nog lang bij blijven.
Van Bohol een ferry gepakt naar Camuigan, dit eiland staat bekend om zijn grote vulkanische dichtheid. Er zijn 7 actieve vulkanen op dit eiland die gepaard gaan met watervallen en hot & cold springs . Achteraf gezien 1 van onze favorieten. Ook hier hebben we ons kostelijk vermaakt met als hoogtepunt het big game fishing (vanaf een boot vissen op groot geschut; tonijn, barracuda enz.). Helaas niet met een speedboot en extreme hengels met enorme spoelen zoals je het op Discovery channel ziet want deze materialen zijn onbetaalbaar. Op de lokale wijze, dit wil zeggen met een groot stuk aas aan een waslijn met een spoel achter een lokale boot laten vieren. Vroeg in de morgen vertrokken want dit is de tijd dat de lokale visser hun geluk beproeven en de bewoners van de oceaan het leven zuur maken. Na 3 uur vissen mateloos geïrriteerd, nog niks gevangen. Gelukkig hebben we het nog een uurtje langer vol gehouden. We hadden beet, de rover van de zee, een barracuda van ong. 3kg. aan onze lijn Deze hebben we ’s avond bij Amerikaanse vrienden op het eiland gebarbecued, dat voelde toch voldaan.

Vanaf Camuigan een boot gepakt naar Cebu en vanaf daar doorgevlogen naar het volgende eiland, Panay. Het reizen hier is lastig, er zijn meer dan 7000 eilanden en er is zoveel te doen. Verder is het nog onontdekt door toeristen, wat zorgt voor hilarische blikken als je dorpen doorkruist op de motor. Op Panay hebben we onze shooting skills getest op de schietbaan waar we met de Colt 45. verschillende oefeningen hebben afgelegd. Goed schieten is toch een vak apart, op tv ziet het er makkelijker uit dan het is. Zeker iets wat ik vaker wil doen in de toekomst. Vanaf hier rustig door getrokken naar Boracay, iets waar we al weken naar uitkeken. Boracay is verkozen tot 1 van de mooiste eilanden van de wereld. Hierbij moet je denken aan iets magisch mooi, ik heb nog nooit zoiets gezien. Hier hebben we een week doorgebracht en vanaf hier weer teruggevlogen naar Manila om richting het Noorden te gaan.

Het noorden van Luzon is het paradijs van de beginnende surfers, rustige golven maakt het ideaal om te oefenen. Het viel ons toch een beetje tegen, lastig is het zeker. Ook hebben we hier gedoken, niet zomaar gedoken maar ’s nachts gedoken bewapend met een zaklamp en een harpoen. Op kreeften jacht, na een uur onderwater kwamen we terug met 8 kreeften en een inktvis. De vrouw des huizes heeft de kreeften gekookt en daarna zijn we met eigenaar op stap geweest. De eigenaar bleek een voorliefde te hebben voor barren met dansende meiden, ook wel de gogo-bar genoemd, weer een hele andere kant van de Filipijnen. Hier waren we snel klaar mee, niet aan ons besteed dit vermaak. Het tientje was ook blij deze tent weer te verlaten hij was even bang dat hij in verkeerde handen terecht zou komen ;-).

De laaste dagen in Manila doorgebracht waar we naar de Cockfights zijn geweest, onbegrijpelijk. Een grote arena met honderden Filipijnen eromheen die gokken op hun favoriete haan. Deze hanen worden door de lokalen gefokt en volgespoten met anabolen, de kippen hebben messen aan hun voeten en de haan die het eerst het loodje legt heeft verloren. Nu begrepen wij ook waarom we geen foto’s en films mochten maken, ze zijn als de dood voor journalisten die deze dierbeulen internationaal aan de schandpaal nagelen. Natuurlijk zal ik jullie nooit teleurstellen dus heb ik toch stiekem een fotootje kunnen knippen.

Op het moment zit ik op een eilandje in het zuiden, zon en cocktails zijn hier aan de orde van de dag, voorlopig nog geen boerenkool met worst voor mij. Het tientje zijn volgende verovering gaat Taiwan worden. Voor iedereen het allerbeste voor 2011, dat het maar een vruchtbaar jaar mag worden.

Thijs

Ps: Eind Januari is het tientje in China, iemand behoefte om hem over te nemen wat ik ben daar voor een langere tijd.