WK Lacrosse Manchester Engeland

WK Lacrosse

Voor Nederland was het WK 2006 het eerst WK waar aan mee werd gedaan. Als beginnend land werd een redelijke prestatie neergezet door 12e te eindigen van de 18 deelnemende landen. Na een 2e plaats op het EK in 2008 moest worden laten zien dat Nederland inderdaad vooruitgang had geboekt en dat de 2e plaats niet een uitschieter was.

Na een selectie periode van ongeveer 8 maanden was het hoogtepunt in de voorbereiding het beruchte 10-day camp. Dit is een trainingskamp van 10 dagen waar 3 keer per dag wordt getraind. Omdat er ook Nederlandse spelers uit de VS en Canada zijn geselecteerd was dit nodig om het team als geheel klaar te stomen voor het WK.

Aan het WK deden dit jaar 30 landen mee. De top 6 landen spelen op het toernooi in een apart elite groep: the Blue Division. Dit zijn VS, Canada, Iroquois, Japan, Australië en Engeland. Helaas konden de Iroquois er dit jaar niet bij zijn (is ook op het NOS journaal geweest), dus is Duitsland doorgeschoven naar de Blue Division.
De andere landen waren ingedeeld in groepen van 4. Bijna alle groepen hadden een sterk land en 3 wat ‘nieuwere’ landen in de groep. Wij hadden zelf een beetje pech aangezien we met Wales in de groep zaten. Nederland en Wales werden allebei gezien als kanshebbers om de groep te winnen.

We moesten gelijk de eerste wedstrijd tegen Wales. In een spannende wedstrijd waarin we gelijk opgingen hebben we helaas net verloren met 10-9. Dit was natuurlijk enorm zuur, maar het zou later ons geluk blijken. Alle nummers 1 uit de groepen zouden doorgaan + de 2 beste nummers 2 uit de groepsfase. We moesten de andere groepswedstrijden dus winnen met groot verschil om op doelsaldo beste 2e te worden. Dit hebben we ook bereikt met overwinningen op Argentinië (29-3) en Oostenrijk (17-5).
Na de groepsfase werden soort knock-out wedstrijden gespeeld. Doordat de Iroquois niet konden komen, en Duitsland doorgeschoven was naar de Blue Division, kregen we een relatief makkelijke tegenstander. Spanje werd verslagen met 16-1. Door deze overwinning kwamen we tot ons grote genoegen Wales weer tegen. De wedstrijd tegen Wales was nog spannender dan de eerste keer. Na 4 kwarten stond het gelijk: 9-9. Er volgde een dubbele verlenging waaruit niet werd gescoord. In de 3e sudden death verlenging scoorden we met nog 8 seconden op de klok.

We hadden met de overwinning op Wales de kwartfinale bereikt en moesten in het stadion (hoofdveld met grote tribune) tegen de nummer 3 uit de Blue Division spelen. Dit was Japan geworden. Tegen Japan speelden we ook weer een hele sterke wedstrijd. We wisten bijna te stunten door bij half time met 7-6 voor te staan. Helaas raakte onze goalie geblesseerd en ging het daarna snel berg afwaards. We hebben uiteindelijk met 14-8 verloren.

Voor de plekken 5-8 speelden we eerst tegen Duitsland. Dit bleek de teleurstellendse wedstrijd te worden van ons toernooi. De defense strategie die zo goed werkte tegen Japan bleek tegen Duitsland niet opgewassen en we verloren met 13-1.

We hadden nog 1 wedstrijd om te laten zien dat we echt veel vooruit waren gegaan. We mochten weer in het stadion spelen voor de 7e en 8e plaats tegen Schotland. We hebben het Schotland, dat toch een maatje groter dan Nederland wordt geacht, behoorlijk moeilijk gemaakt. We hebben uiteindelijk weer nipt met 11-10 verloren.

Al met al was iedereen tevreden over het resultaat. Als redelijk nieuw land op het WK als 8e eindigen uit 30 landen is niet niks. In allerlei magazines zijn mooie artikelen verschenen over de impact die Nederland nu al heeft gemaakt en wat dat weer voor perspectief beidt voor de toekomst.

Het volgende grote toernooi vindt over 2 jaar plaats. Dit is het Europees Kampioenschap dat zal worden gehouden in Amsterdam.

Oja, mijn haar is behoorlijk bewerkt door een teamgenoot van mij. Ik had redelijk lang haar en liet vallen dat ik wel een mohawk kon nemen, omdat ik toch binnenkort mijn haar zou laten knippen. Daarop kwamen gelijk 3 scheerapparaten tevoorschijn onder een luidt “bluf!” geroep. Zie op de foto het resultaat ;)